Ons spelweekeinde begon op vrijdagavond met de eerste keer spelen van Sniper Elite. Dat is de boardgame versie van de videogame die inmiddels aan deel 5 toe is en die ik al jaren enthousiast op de computer speel. Het overzetten van een videogame naar een boardgame gebeurt niet altijd even succesvol, maar volgens een aantal spelreviewkanalen is dit de beste in zijn genre. Dat genre is hidden setup en hidden movement.
De Duitse spelers beschikken over run of the mill wachtposten, aangevuld met specialisten, zoals deze.
Hun figuren staan op de kaart en de sniper staat daar niet maar tekent zijn positie in op een minikaartje.
Daarop houdt de sniper bij waar hij is. Indien wachtposten naast hem staan en hem zouden kunnen horen moet hij dat melden. Verder beschikt de sniper over speciale bonuskaarten als geluidloos bewegen, mijnen, afleiding etc. Die kaarten zijn 1 keer bruikbaar. Na het spel moet de sniper zijn tekenbord laten zien.
De sniper krijgt 2 objectives. Voor elk objective zijn er maximaal 10 beurten per objective. Als de sniper binnen die tijd het niet redt hebben de Duitsers gewonnen. Overigens heeft de sniper maar 2 levens. Dus twee aanvallen van een Duitser en het spel is ook afgelopen. Het snipen gaat door het trekken van fiches uit de snipe bag. Daar zitten hits, noises, suppression en recoil counters in. De uitkomst van een schot kan natuurlijk raak of mis zijn, maar ook het op het bord zetten van de sniper bij teveel noise.
Verdict: nail biting briljant spel met heel veel tactische diepgang. Precies de goede mix van risico, keuzes, tijdsdruk etc. Bovendien een hoge replayability. In de basisdoos zitten 2 kaarten in de uitbreidingsdoos nog 2 extra. Submarine Pen, Launching Bunker, Heavy Water Factory en Hitlers Villa liggen klaar om te spelen. Bovendien zitten daar ook 4 extra snipers in met andere eigenschappen dan de orginele Karl Fairburne. Als klap op de vuurpeil ook een solo modus. Aanbevolen!
Op zaterdag ging het normale programma natuurlijk ook door. Matthijs Thijsquestte door met een volle bak.
Patrick sleepte 23,62 kilo aan figuren mee voor de ongoing campaign Kingdom Death Monster.
Hans en Cees hadden gevraagd of ik wilde scheidsen bij hun potje Star Wars Legion.
Onderstussen bouwde ik een Duitse Halftrack voor mijn Afrika Korps.
Cees zijn rebels probeerde voorraden uit de Imperiale handen te houden.
De imperials hadden een tank meegebracht. Cees liet zich een beetje meeslepen in het vechten in plaats van het zeker stellen van de objectives.
En de confrontatie tussen de landspeeder technical en de tank was hilarisch.
De combo van landspeeder en airspeeder bleek effectief en schakelde de tank uit.
Maar ondertussen pakte Hans wel de objectives en won.
Jaap speelt graag kleine schaal SciFi en vocht een confrontatie tussen twee van zijn zelf bedachte landen uit.
Hij gebruikt daarvoor ondermeer de oude GW Epic mini’s en een zelfgemaakte regelset.
Petra sleepte met een enorme doos Foundations of Rome.
Hierin proberen spelers punten te verdienen door het bouwen van gebouwen in Rome.
Dat levert verbluffende steden op, omdat alle gebouwen in miniatuur zijn bijgeleverd.
Uiteraard kun je elkaar lekker dwarszitten.
En buiten dat je punten verdient met architectuur, verdien je die ook met je bevolking. Uiteindelijk moet de stad ook bewoonbaar zijn.
Petra moet eigenlijk alle gebouwen nog schilderen.
Er werd uiteraard ook geknutseld en gebept. Deze keer met croissants en chocoladebroodjes.
Tot volgende week!
Comments are closed.