Ongeveer een jaar geleden speelden 20+ Nederlandse wargamers de 1814 campagne in Frankrijk. Toen werd de afspraak gemaakt dat we in 2015 uiteraard Waterloo zouden gaan doen. Trouwe lezers hebben al verscheiden foto’s voorbij zien komen van de vorderingen van m’n Franse leger. Gisteren was het zover. De Just In Time Logistics planning voor het schilderen van het leger, betekende dat het leger een week geleden af was, en dat ik al kon spelen tegen Jeroen, afgelopen zaterdag. Maar La Haye Sainte moest ook mee. En gezien de turbulentie in mijn echte leven, zat ik vrijdag avond de dakkapellen en erkers op de daken te plakken. Het resultaat mocht er zijn. Just in Time!
De eerste hiccup na de korte nacht bleek het inpakken van de spullen te zijn. Leger, boerderij, kerk, landhuis, legers, dorp, wegen en bomen bleken op te tellen tot 4 AH kratten op een steekwagen en een spelregel tas op mn rug. Gelukkig was ik vroeg opgestaan. Na een voorspoedige reis arriveerde ik in Denksportcentrum de Hommel in Utrecht. Parkeren voor de deur! In de zaal waren andere enthousiastenlingen al bezig met het bouwen van 4 hele grote tafels voor de sub-slagen Quatre Bras, Plancenoit, Hougoumont en La Haye Sainte. 
Hougoumont: Op de Hougoumont tafel was het kasteel neergezet met de juiste grondschaal voor de slag. Dat betekent dat de oppervlakte van het kasteel klopt met de oppervlakte van de tafels en van de eenheden, maar dat de schaal van de gebouwen anders is. 
Hier vonden we onze bekende Hans B. terug, die vanuit zijn kasteel zich relaxed voorbereidde op de slag, maar wel klaagde over gebrek aan appeltaart (Michel?).
Nadat de ochtendmist was opgetrokken barstte de boel in alle hevigheid los.
Plancenoit: Bij Plancenoit werd de briefing gedeeld met onze SBN (Semi Bekende Nederlander), die als co-auteur van Waterloo 200 jaar strijd natuurlijk niet mocht ontbreken. Wij hadden er 6 uur voor. 
Het rustieke dorp werd onder meer bevolkt door Evert, die stiekem de ingangen van de wijnkelders had gezocht en gevonden. 
Het dorp Plancenoit, mede bekend om zijn oude kerk werd het centrum van een grote verkeerschaos. Busladingen vol Duitse en Engelse touristen kwamen het dorp binnen.
Quatre Bras: Bij Quatre Bras was er tenminste ruimte op te manoeuvreren.
Alhoewel hier ook gelegenheid was op stiekum vanuit de bosjes te fotograferen.
Natuurlijk werd wederzijds tin bewonderd, zoals deze Fransen van Marcel van Vught. Fraai!
Uiteindelijk besloten we op de La Haye Sainte tafel te beginnen. Het opstellen van de 18 bataljons plus de Grand Battery kostte enige tijd. 
Ook onze Engelse/Nederlandse tegenstanders waren druk bezig. Zeker na de meevaller, dat hun legerlijst dubbelzijdig was geprint en ze dus meer troepen hadden. 
Na een democratische dobbelsteen worp nam Jos de rol van de CiC D’Erlon op zich. Het cunning plan was het negeren van La Haye Sainte, de rechtervleugel naar voren over de heuvelrug in het midden, een sweeping attack door de Bijland brigade en Pictons troepen en dan via de sandpit de resten uit LHS slaan. Dat betekende wel de Engelse Riflemen uit de sandpit trappen. Dat mocht ik doen.
Afijn het startschot klonk en La Bataille de Champs de Mars was een feit. 
Onder tromgeroffel trokken de bataljons naar voren, terwijl de Grand Battery 4 beurten misschoot. Mijn Cuirassiers besloten zich met een blunder te parkeren voor de Grand Battery (en drie beurten hun veters te gaan strikken.)
Onze Britse opponent “Rocket” Rob leefde zich in in een stiff upper lip. Haha!
Zijn ally Jeroen bedacht zich zorgelijk dat de Britten de neiging hebben te vechten tot de laatste bondgenoot. 
Overigens een gymnastische aangelegenheid dat figuren schuiven. Doordat LHS op figuurschaal was en niet op grondschaal zoals Hougoumont, was het gebouw enorm. Je kunt er letterlijk in skirmishen met 28mm figuren. We moesten de tafel dieper maken om het model te kunnen plaatsen. Ik had aan het begin van de dag ernstig behoefte aan een croupiersstok en aan het eind van de dag een verzwikte voet en pijn in de rug. Onze opponenten konden lekker blijven zitten. (Foto Patrick Diederiks)
De lange weg langs de boerderij kostte een paar beurten. 
Rob leefde zich helemaal uit met zijn rocket battery en zijn 95th Rifles in de sandpit. 2 Franse bataljons slaagde erin een gedeelte van LHS te veroveren en de andere 4 bataljons namen de sandpit in. In tegenstelling met vorige week gooide ik veel 6’en deze keer. Het mocht niet baten. 
De tegenaanval met rifles en Schotten ging helaas ook goed. De rifles schoten 2 bataljons een break test in, en mijn dobbelstenen leken D2 ipv D6. Kolonel Charlet voerde in de frontline zijn troepen aan en ging met een bataljon ten onder. Een aangeslagen eenheid van Kings German Legion van 6 figuren schoot in LHS een compleet Frans bataljon dood met en 3 op de breaktest. Toen was ik 4 bataljons kwijt, tot grote tevredenheid van Rob.
Hero of the match was voor mij de eenheid pupillen van de garde. De eenheid pupillen slaagde erin om door een flankaanval een Engels bataljon te laten routen terwijl ze zelf in de flank werden gepakt. Ze hielden vol! Uiteindelijk trokken ze terug en vormden een carre tegen de Nederlandse cavalerie, geholpen door het feit dat de brigade Commander generaal Donzelot in het carre stond! Legions d’Honneur!
Rob stond resoluut op en stuurde een rocket attack en een eenheid Schotten naar voren. Mijn Divisie was op. Maar had de aanval de Engelsen lang genoeg bezig gehouden?
Op de Allied linkervleugel kreeg Bylands brigade de volle laag. Onder de bezielende leiding van D’Erlon braken de Fransen door en stortte het Nederlands, Vlaamse front in. Zelfs mijn eenheden cuirassiers besloten na 4 beurten blunders en stilstaan om te gaan meevechten.
Haastige verplaatsingen mochten niet meer baten. Het plan had gewerkt!
Nu een sweeping advance van de brigade van generaal Aulet in de flank van de Engelsen bij de sand-pit en de slag is ons. Helaas besloot die Brigade 8 beurten niet van zn plaats te komen. Dennis werd er bijna depressief van.
De High tide was een halve LHS, de Sandpit en de holle weg van Byland. Toen waren onze brigades op. De overgebleven Engelsen konden de boel terugpakken. Ze hadden gevochten tot hun laatste bondgenoot en gewonnen.
Toen uiteraard napraten, onder anderen met Erwin, de bedenker van de scenario’s. (Foto Jurrien de Jong) 
The verdict: Ontzettend gezellige dag gehad, tin schuiven, slap ouwehoeren en mooie borrelverhalen. Ontspannen sfeer, uitstekende lunch en wat mij betreft een geslaagd evenement. Dank aan alle organisatoren, Erwin voor de scenario’s, en natuurlijk aan “D’Erlon” Jos, “Mn veters zitten los” Dennis, “Ik chargeer je nog een keer” Jeroen en “Rocket “Rob. Bedankt lui ik heb me zeer vermaakt.
Patrick en Jur bedankt voor het lenen van de twee foto’s, selfies maken is niks voor mij 😉
Peter Schulein
Comments are closed.