Murphy’s Heroes

De hele zaal was vroeg al vol. Niet in het minst omdat er twee campagnes lopen: de Frostgrave campagne en de Shadows of Brimstone campagne, en beiden hebben een enthousiaste spelgroep. Ik meldde me bij Jos om de roestigheden uit mijn Dux regelkennis op te poetsen voor Poldercon.

De twee kerstmannen aan een sneeuwlandschap hadden initieel wel iets weg van Anton Pieck, maar schijn bedroog. Er zaten hier twee door de (rode) wol geverfde tovenaars aan tafel die zonder genade hun warbands op elkaar af stuurden in de binnenstad van Felstadt.

Hans had een gloednieuwe warband met componenten uit de nieuwe Cultisten plastic box. Behoudens dat ze er Cultistisch uitzagen, zijn al die puntmutsen natuurlijk ook handig als het koud is. Een soort bivakmuts +1 zullen we maar zeggen. En prachtig geschilderd.

Cees geloofde meer in de goede en zonnige kant van het leven. Zijn tovenaars hadden een permanente “Sunny Summer’s Day” spell actief. Volgens Cees voorkomt dat depressies en geeft je een evenwichtiger kijk op de wereld. Alleen voor de baas: de minions moeten het doen met een ansichtkaart. Voor de goed oplettende lezer: Gandalf is de apprentice. Geheel terecht: wat tovert hij nou eigenlijk in LOTR? Vuurwerk, brandende dennenappels naar wolven, en voor de rest houdt hij zich bezig met het houden van redevoeringen, het doen van gevechten met staf en zwaard en het afraggen van paarden op lange afstanden. In de magische wereld van Frostgrave ben je daar een upstart mee.

Afijn, Hans had ook nog kans gezien treasure tokens te maken met echte juwelen en goud.

En de strijd leverde schilderachtige plaatjes op in de binnenstad. het Frostgrave kleed is trouwens van Cigarbox. Aanbevolen!

Jos en ik hadden onenigheid over een dorpje.

Als voorbereiding op Poldercon speelden we een Dux Brittaniarum scenario waarbij Saksen een Brits dorpje kwamen looten.

Natuurlijk staat de plaatselijke Britse Commandant pal. (Achter z’n mensen dat wel.)

Meest uitgesproken zin van de dag was “Waar staat dat?” Niet omdat wij niet weten hoe het gaat, maar omdat als iemand op Poldercon vraagt waar het staat, ik dat natuurlijk wel moet weten. De slag werd beslist door twee grote gevechten. In het centrum wist de militia te voorkomen dat de huizen werden geplunderd, en op de flank tuigden de warriors de elite Saksen af. Uiteindelijk toch een beetje een Phyrrus overwinning: Britten 18 slachtoffers, Saksen 17. Beide partijen likken 2 maanden hun wonden. Inmiddels schiet alle scenery voor Poldercon lekker op.

De vaste ploeg voor Shadows of Brimstone zat al vroeg klaar.

Zo nu en dan doet een loslopende voorbijganger even mee, maar de vaste kern ontwikkelt zich al aardig omhoog in de levels van het spel en de uitbreidingen. Twee aparte tafels voor de spelbenodigdheden zijn inmiddels noodzakelijk.

In het scenario van vandaag bleek een mijn door te breken via een gate naar een andere dimensie die kennelijk voornamelijk bewoond bleek door slakken.

Intelligente slakken, want “Injun” Ed bleek happy met zijn plasmageweer. Misschien hadden ze meer profijt gehad van een karakter als een Franse Kok, die had vast wel raad geweten met de ondieren.

Na moedwillige sabotage pogingen van Michel, die drie keer een ambush wist te gooien, transleerde de situatie langzaam van Hopeloos, naar Target Rich Environment, naar Experience Bonanza.

Gecombineerd met de nodige versnaperingen leidde dit uiteindelijk tot een succesvol afgerond scenario. Zelfs Marcel werd niet eens overvallen op de weg terug naar het plaatselijke rustieke western dorp.

De opwinding van Shadows of Brimstone ging naadloos over in opwinding over het gooien van de stats voor de nieuwe Dungeons & Dragons 3.5 campagne die binnenkort zal starten. Petra gaat hem leiden.

Er werd ook tweede wereldoorlog gespeeld. “I Ain’t Been Shot Mum” regels en 15mm figuren.

Een Duitse aanval op een Russische stelling, geankerd op een bosperceel en een boerderij.

Het werd een harde strijd tussen de Russische AT kanonnen en de Duitse voertuigen.

Uiteindelijk slaagde de Duitse Infanterie erin, na het uitschakelen van de Russische tanks door de Duitse tanks, de Russische loopgraven in te nemen.

Hans modelleerde verder aan zijn REN figuur. En Marcel kwam appeltaart eten.

De gezichtsuitdrukking van de hoofrolspeelster treffen valt niet mee. Temeer daar Hans haar persoonlijk kent.

De dag werd afgesloten met de welbekende derde helft. Hierin worden de have-been spelmomenten nog fantastischer, de would-have-been spelmomenten nog uitzonderlijker, en de could-have-been spelmomenten steeds waarschijnlijker.

Tot volgende week!