Murphy’s Heroes

Ik loop nu al een aantal jaren door de bouwput Delft op weg naar de zaal. Dat geeft ampele gelegenheid voor het fotograferen van grote machines, en dat vind ik stiekem wel leuk.

Toch vraag je je wel eens af wat er allemaal gebeurt onder de grond en waarom? Waarom duurt alles te lang, waarom veel te duur? Wie doen dat allemaal? Voor wat? En dan plotseling trekt de mist even op en krijg je een glimp van het echte scenario. Want wie dit allemaal doet, dat werd mij volstrekt helder zaterdag. Zie je onderstaande foto? Een op het oog normale foto van een deel van de bouwput.

Maar kijk eens goed. Welk embleem is pontificaal zichtbaar voor de goede verstaander? “The Truth is Out There.” zei een bekende overheidsfunctionaris. “Je gaat het pas zien als je het door hebt” zei een andere bekende Nederlander. Maar dit had ik toch niet verwacht!. Ik heb het maar meteen gepubliceerd, voor het geval dat me iets overkomt. Jullie hebben het recht om dit te weten. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

In de zaal was het al vroeg gezellig druk. Waarbij de consumptie van appeltaart synchroon liep met de spanning in het scenario. In ieder geval zijn we van nagels bijten naar appeltaart knagen overgestapt.

Peter en Hans wijdden Lex in in Bolt Action. Hans schildert sneller dan ik kan fotograferen.

Dit keert had hij Amerikanen bij zich met grof geschut.

En nog groffer geschut (sinds die keer dat hij 1 bazooka had tegen een StuG en een Pz4)

En zowaar een sectie US Airborne! Ze kijken nog wat onwennig alle kanten op.

Dit alles ondersteund door hippies met een 0.50 caliber HMG.

Vanuit de Duitse kant zag Lex vooral bosjes en groen (niet van de appeltaart).

Lex is nog druk aan het plakken en schilderen. Dus met WIP Germans en enkele geleende troepen zette hij de aanval in. Helaas back to the painting table. Volgende keer anders spelen met  duurdere troepen. (Bolt Action 2.0)

In het centrum van de zaal brak de Black Plague uit.

Voor het spel begint ontstaat een situatie die onmiddellijk aan “Brains!, Brains!” doet denken. Deze feeding frenzy heeft alles te maken met het kiezen van het juiste figuur om mee te spelen. Je ziet hier drie scholen van uitzoeken. Huib denkt na over zijn spelplan, Jos minmaxt de kaartjes en kiest dan en de rest grabbelt het meest stoere figuur uit de bak.

De bak die overigens gestaag uitbreid. Niet alleen komen er extra figuren in de handel voor Zombicide Black Plague, maar ook voor figuren uit B-Sieged zijn er conversie kaarten voor gebruik in BP.

Al snel liep het bord vol met zombies. De toren in het midden was het uiteindelijke einddoel, maar eerst moesten er objectives worden bezocht in huizen erom heen.

Dankzij Michel die geheel toevallig een extra hand Necromancer kaarten in het spel had gegooid, stonden al snel de gangen en kamers vol met zombies en struinden de diverse Abominations de straten af.

Heel triest ook dat een van hen een klauw naar binnen kan steken en een karakter naar buiten kan sleuren.

Een duidelijke stressor die leidt tot appeltaart consumptie bij de betrokkene.

De zombies organiseerden zich in een aantal patrouilles geleid door een Cultist in een puntmuts.

Met het verlies van een karakter en veel magie wisten de spelers uiteindelijk de toren te bereiken. Het scenario duurde de hele dag.

Na afloop ging Peter even bijkomen bij Hans die hem vertelde over zijn andere hobby: vissen. helaas was de vangst wat tegen gevallen.

Jaap ging verder met het ontwikkelen van zijn regelset voor de bevrijdingscampagne.

Dit keer kwam de strijd in de buurt van de hoofdstad, een zo te zien ex-hollandse kolonie.

Marcel kwam wat nieuwe figuren laten zien in onze galerie. We staan elke keer weer versteld van zijn creativiteit.

De serie blobby’s is uitgebreid naar de 17e eeuw. Hij had al Witchfinder general blobby’s en daar kunnen deze bij gebruikt worden (inclusief de vampier).

Maar los daarvan is hij bezig met Musketier blobby’s voor de En Garde regels van Osprey.

En hij breidt zijn ACW legers gestaag uit.

Hij sculpt ook “normale” figuren. Deze ACW figuren kunnen de vergelijking met in de winkel verkrijgbare figuren prima doorstaan.

Indien je belangstelling hebt kun je met mij contact opnemen.

Frits deed wat Frits doet, binnenkomen met een exotisch ijsje, dat opeten, babbeltje maken, boekje lezen en dan naar de kroeg. Onze eigen Lounge Tijger!

Matthijs is verslingerd geraakt aan fantasy slagen met de For Reign or Ruin regelset van Hans Goosen. Hij kwam vrolijk binnen stampen, terwijl Farid zich al had opgewerkt tot een bloeddorst niveau waar Matthijs niet aan kan tippen.

Terwijl de troepen het veld op renden, bleek dat hij iets anders achter de hand had.

Dit is de eerste keer in mijn wargame leven dat ik een wargamer met Cheerleaders tegen ben gekomen. En het werkte gezien het citaat uit Matthijs zijn eigen post:

1. Vanmiddag bij Murphy:
2. Woohooo! Mijn orcjes hebben hun eerste semi-serieuze veldslag gewonnen…
3. Met wat pech (omtrekkende beweging werd totaal niet begrepen door mijn wolfrijders, mijn strijdwagens werden totaal onder de voet gelopen) en wat meer geluk (de orcs met speren waren net op tijd uitgevochten met de darkelfjes in het achterveld om de orc-fanaten met hun slingerende goedendag-wapens bij te staan en we bleven op een kritiek moment met zijn allen braaf doorvechten in p…laats van hard wegrennen) heb ik tegen de kwalitatief veel betere darkelfs een krappe (maar klinkende!) overwinning geboekt.
4. Har, har, harrrr!

Dames, de appeltaart is meer dan verdient jullie hebben het verschil gemaakt!

Killteam is een kleinere uitvoering van Warhammer 40K. Maar als je het voor een spiegel speelt is het best nog wel groot. Verdict: die zien we vaker.

Ik schilderde door voor volgende week (In Her Majesty’s Name).

Trouwe lezertjes herinneren zich deze kraan nog wel. Algemeen commentaar van een aantal leden: mooi maar wel erg houterig.

Dat heb ik vandaag maar eens even veranderd. En ja, best wel een beetje tevreden.

Deze kan zo de haven van Rio Oro in. Je weet wel, dat havenstadje dat bekend staat om zijn goud export en z’n koekjes (RiOreos).

Tussen de bedrijven door heb ik ook twee zwembaden voor in mijn Amerikaanse Buitenwijk in de tegels gezet. (Sarissa).

Dat trok ook enige belangstelling. “Je schildert wat?”

Tot volgende week!