Op weg naar mijn afspraak in een buitenwijk van Chicago, keek ik van onder m’n slappe hoed naar de omgeving, terwijl ik mijn vioolkist dicht bij m’n bovenlichaam hield. Het comfortabele gewicht van de Chicago Type writer stelde me enigszins gerust. Toen ik aankwam trof ik “Pops” Patrick, “Mad” Gerard en “Buzzard” Hans gezellig keuvelend achter de koffie met appeltaart: kortom The Chicago Way, the Murphy Way…….
Pat speelde Moonshiners, Gerard de Ierse maffia en Hans had zijn gangsters meegenomen. Inclusief een dame en een passerende fotograaf.
Ik speelde met de Prohibition Agents, zeg maar The Untouchables uit de film. De figuren zijn zo weggelopen uit de filmposter.
En ik heb de politie nog in reserve. Inclusief auto’s natuurlijk! In het spel is trouwens iedereen corrupt, ook de politie.
Al snel raakte we in een vuurgevecht met iedereen. De regels zijn leuk, verrassend simpel en met veel mogelijkheden om mooie combo’s van figuren, acties en kaarten te maken. En toch loopt het beste plan spaak tegen een op z’n tijd gegooide 19/20 (Killed).
En aangezien het voor drie van ons de eerste keer was, hebben we ruim tijd besteed aan het opzoeken van regels en het komen tot de onvermijdelijke conclusie, dat ook bij dit spel de Quick Reference Card beter kan.
En we hebben nog niet eens met auto’s gespeeld. Dat komt volgende week. De dumpster op de foto is een clever stukje scenery dat voor je kaartjes kan worden gebruikt. Een goed idee van Pat’s lasercuttings.
Het was leuk om al het werk dat er de afgelopen maanden in de gebouwen is gaan zitten op tafel te zien. De mat en de gebouwen passen erg goed bij elkaar.
Deze meneer schoot eigenhandig “Buzzard” Hans dood. Helaas werd hij daarna door een van “Mad” Gerards Tommy Gunners doorzeefd.
Mick Murphy in zijn garage heeft een hobby: hij bouwt in zijn vrije tijd racewagens. Daar smokkelt hij geen drank mee. Kom nou zeg…… De benzine pompen in die tijd waren inderdaad 2.80 hoog.
Na de pot zaten Patrick en ik noch ruim na te praten over regels, spelmaterialen en scenery. De komende weken ga ik dit vaker spelen. Erg leuk spel!
Matthijs corrumpeerde Maarten door hem kickend en screamend mee te zeulen naar een potje For Reign and Ruin. Voor de gelegenheid had Matthijs zijn troepen in twee legers verdeeld.
Maarten koos voor een traditionele Battle line opstelling.
Aan Matthijs zijn kant werd dat wat lastiger wegens de bonte verzameling eigenheimers van elementaire aard, die zo hun eigen ideeen over opstelling en tactiek hadden. Vandaag liet hij ook voor het eerst zijn Djinn’s uit.
Verder ongeduldige wolven, naar voren stuivende demonen en een misprijzend kijkende eenheid speermannen met meer militaire traditie.
De demonen gingen er vol in maar toen trok Maarten zijn troefkaart.
Na het aanschouwen van de Baardige Gigademoon die aan de horizon opdoemde zetten de demonen van Matthijs het op een lopen. The horror, the horror……
Michel zette z’n Brimstone campagne voort. Hij komt inmiddels aanzeulen met een steekwagentje aan spullenboel.
Petra is inmiddels ook een beetje aan haar maximum draagvermogen (haar karakter dan).
Brimstone is een role playing boardgame waar het rondhollen in gangenstelsels een groot deel van de fun vormt. Zo kom je een lege kamer binnen.
En zo wordt je aangesproken door een busje alien monsters uit een georganiseerde reis, die zijn gestopt voor een snelle snack.
Jaap, Robin en Erwin hadden afspraken gemaakt over te dragen kleding voor de 1e Wereldoorlog slag in Frankrijk. vandaar dat de Drapeau Tricolore keurig aan tafel zat: een soort wargame versie van LARP.
Opnieuw liepen de Franse tanks dood op de Duitse linies. Misschien toch de Amerikanen erbij halen?
Gedurende de dag werden er verscheidene Frostgrave Battles uitgevochten op de daartoe ingerichte tafel.
Makkelijk even binnenlopen en een potje spelen. De bruine tassen die de laatste tijd veel te zien zijn, zijn vistassen die bij een hele bekende hele goedkope supermarkt regelmatig leverbaar zijn. 10 vakkendoosjes en een tas voor 30 euro. Ideaal voor het vervoeren van miniaturen.
‘s Middags was Petra het middelpunt van enig jolijt, toen ze door de congregatie werd verrast met een kado voor haar verjaardag. Ze pakte een pluche regenboogdraak uit.
Haar brede grijns leidde tot enige vrolijkheid.
Hier is de nieuwe aanwinst dan in al z’n glorie: hij heet Abelard, en houdt van hartige knakworsttaart.
Marcel schilderde duchtig door aan zijn 40mm Prince August soldaten.
Hij schoot flink op met zijn Zweden en begint bijna aan de Russen. De eerste uitdaging ligt er al (van mij.)
Tot de volgende week!
Comments are closed.