Speldag 30 december: Fallout, Zombicide, Infinity en Oliebollen

De laatste loodjes van het jaar betekende dat we drie dagen achter elkaar leden hadden in de zaal. na donderdag- en vrijdag-avond, was zaterdag de laatste gelegenheid om in 2017 het uiterste uit je lidmaatschap te persen. En aangezien onze leden in hart en nieren zuinige Hollanders zijn, was het al vroeg lekker druk. Gerard sleepte een zak oliebollen naar binnen.

Voor mij een unieke dag, want in tegenstelling tot de rest van het jaar speelde ik een boardgame: Fallout  van Fantasy Flight was binnen. Het spel speelt na de atoomoorlog van 2077 in een wereld met technologie van de 50’er jaren. Zoals je kunt zien wordt de wereld opgebouwd uit een aantal zeshoeken. Aan het begin van elk scenario zijn een deel van die zeshoeken open en het merendeel dicht: je moet ze dus ontdekken. Het verhaal kent eigenlijk twee delen: je kunt rondlopen, ontdekken, vechten en kleine missies doen om sterker te worden. Ten tweede speelt er op de achtergrond de strijd tussen twee grote fracties (bijvoorbeeld Brotherhood of Steel vs The Enclave). Indien je acties onderneemt die een van de partijen helpt krijg je Influence bij die partij, en op influence win je het spel. Dat betekent dat je bij de verschillende missies die open gaan je moet afvragen wat je er zelf aan hebt, en wat de grote partijen er aan hebben. Want als een van de grote jongens de absolute macht grijpt is het spel afgelopen, en als je niet het vereiste aantal influence punten hebt gehaald verliezen de spelers en wint het spel. Oh en hoewel elkaar helpen niet verboden is, gaat het om de individuele winst.

De componenten van het spel zijn Top-Notch! Fantasy Flight weet langzamerhand wel hoe ze kwalitatief goede spullen moeten maken. Met de keus uit 5 personages schafte Petra zich natuurlijk de enige vrouwspersoon aan: de Wastelander. Jos speelde een Ghoul (immuun voor straling maar een lager maximum aan hitpoints). (verder heb je nog de Super Mutant, de Brotherhood of Steel Soldier en de Vault Dweller.)

De vijf figuren zijn prima, en aan het begin van het spel worden de karakteristieken van de figuren opgebouwd op je dashboard (voor ingewijden je Pip Boy.) Zoals je kunt zien zitten er bekende locaties in de mix. Deze middag speelden we een scenario uit de capital wastelands (Fallout 3) en natuurlijk mocht daarbij Megaton niet ontbreken. (ik heb er zelfs een bom gedefused 🙂 ).

Op je dashboard kun je je gezondheid en straling aangeven, je gelevelde Strength, Perception, Endurance, Charisma, Intelligence, Agility en Luck, en natuurlijk kleine bijkomstigheden als Well rested, Villified of Idolized. Bovendien is er ruimte voor je wapen, kleding en hulp kaarten en je companions. Petra heeft hier een Tire Iron om mee te meppen en een Combat Armour om te incasseren. Meppen en incasseren gaat door het gooien van 3 dobbelstenen die rollen waar je een vijand raakt (hoofd, borst etc) en direct ook teruggeven hoeveel keer jijzelf wordt geraakt. Door het beter worden van je karakter en het opbouwen van rerolls kan je de dobbelstenen beinvloeden. Dat systeem werkt erg snel.

Ik had me voor de gelegenheid in Fallout outfit gehesen en speelde met de Vault Dweller.

Voordeel van die meneer is dat hij over zijn Vault Suit nog een tweede armour mag dragen.

Op het board ontstaan monsters, raiders en vertegenwoordigers van de grote jongens. Survivors werken als een monstermagneet. De zeshoekjes die zijn explored zijn ingedeeld in gebieden waarin je je beweegt. Sommigen zijn bestraald, anderen moeilijk toegankelijk of bevatten ruines of settlements. Loot kun je krijgen door raiders af te schieten of ruines te doorzoeken, je kunt de spullen verhandelen in de settlements. Uiteraard heb je naast de bij missies ook het grote verhaal.

En dat is wel het bijzondere aan dit spel. Het verhaal werkt een beetje als de oude adventure pockets van vroeger. Je krijgt een situatie en je hebt verschillende opties om het aan te pakken. Om te voorkomen dat je spiekt naar de antwoorden leest de linkerbuurman jou je kaartje voor. Op basis van je besluit pak je een ander kaartje en het verhaal bouwt op met de stukjes tekst op de kaarten en de besluiten van de spelers. Sommige missies geven ook voordeel aan de grote fracties en op tijd in een fractie springen kan grote vooruitgang in je influence opleveren. Aan het einde van het spel haalde ik net de winst niet. Ik had 8 van de 9 punten, maar had wel Dogmeat de hond (voor de hardcore video gamers).

Verdict: als je Fallout speelt op de computer en je houdt ook van boardgames: onmiddellijk aanschaffen. Indien je Fallout niet kent maar van exploratie en verhaal houdt: aanschaffen. Indien verhaal er voor je niet toe doet en je alleen wilt rondlopen en xp verzamelen: niet doen.
Nadelen: er zitten een paar rare dingen in het boardspel: een open missie kan door iedereen worden afgemaakt. Dus ik doe de moeite en iemand anders pakt de winst. En omdat je wint op influence die je krijgt door agenda kaarten te trekken na afloop van missies, kan het voorkomen dat een van de partijen heel snel gaat voorlopen, terwijl jij alleen maar influence kaarten hebt voor de andere partij.
Op boardgame geek kun je een forum vinden met heel veel discussie over dit spel. Volgens mij vindt je het of geweldig of niks. Ik ben erg enthousiast, en er komen vast meer scenario’s en card decks uit.

TOP-TIP: ga niet alle verhaalkaarten zitten lezen. Leg ze op numerieke volgorde en laat je verrassen in het spel. 

Een tafel verder was Zombicide Black Plague uit de kast getrokken.

Helaas dit keer niet de geschilderde versie, maar wel heel veel.

Toppunt van de feestvreugde was de arrivee van King Rat.

De zaal raakte aardig vol met kleinere potjes. Zoals Infinity.

De gebouwen zijn WIP in schilderwerk.

Uiteraard Warhammer Skirmish of was dit wat anders?

Lex en Peter speelden Lex zijn SciFi regelset met een enorme mix aan verschillende 40K figuren.

Peter R. bereidde zich geestelijk voor op de slag met Matthijs en Farid.

Uiteraard met de For Reign and Ruin regelset van Hans Goosen.

Matthijs zette zijn nieuwe Zamboni Brothers in tegen Farid zijn Dark Elves (die hebben geen namen, zijn ze te somber voor).

Deze meneer had volgens de spelers de wind tegen. Ik houdt het erop dat hij zijn draakje bestuurd met een joy-stick.

Natuurlijk werd er geknutseld, gelezen en gebept.

En Maarten was stiekem hard bezig met het schilderen van 10mm figuren voor Zierikzee en de schilderwedstrijd.

Tot Volgend Jaar!

Comments are closed.